Kościół pw. Wniebowzięcia NMP w Woli Radziszowskiej to najstarsza budowla w gminie Skawina, istniejąca nieprzerwanie od ponad pół tysiąca lat. Chociaż nieznana jest dokładna data zbudowania świątyni, to na podstawie badań i analiz zakłada się, że kościół musiał powstać jeszcze w XV wieku. Warto jednak podkreślić, że sama parafia istniała już wcześniej, gdyż figuruje ona chociażby w wykazie świętopietrza z lat 1325-1327. Około 100 lat po powstaniu kościółka (czyli w drugiej połowie XVI wieku) dobudowano od strony zachodniej charakterystyczną kwadratową dzwonnicę. Jej ściany są nieco pochyłe, aby mogła lepiej znosić drgania powstające w trakcie dzwonienia zawieszonymi na niej dzwonami. Wieża zwieńczona jest izbicą nakrytą ostrosłupowym hełmem z czterema wieżyczkami w narożach. Mówi się, że majstrzy wznosząc wieżę wzorowali się na gotyckich wieżach krakowskiego Kościoła Mariackiego.
 |
 |
 |
 |
| Obraz ,,Matka Boża z Dzieciątkiem” powstały ok. 1460 roku | Krucyfiks z początku XVI wieku na belce tęczowej | Widok z zewnątrz na charakterystyczną dzwonnicę | Obraz ,,Chrystus Ukrzyżowany” powstały przed rokiem 1709 |
Wszystkie zdjęcia wysokiej rozdzielczości dostępne są w fotogalerii: https://flic.kr/s/aHBqjzYNiD
OŁTARZ GŁÓWNY (2. poł. XVII wieku)
W dolnej części ołtarza (tzw. mensa) widzimy trzy połączone ze sobą symbole: miłości (gorejące serce), wiary (krzyż) oraz nadziei (kotwica). Centralne miejsce ołtarza zajmuję natomiast obraz Matka Boska z Dzieciątkiem. Jest to fenomenalne dzieło, datowane na ok. 1460 rok. Uchodzi za jednej z najstarszych obrazów zachowanych do dziś w naszym regionie. Rzadko, która świątynia może pochwalić się takiej klasy zabytkami. Gotycki obraz został namalowany na drewnie. Dawniej zakrywała go imitująca blachę sukienka, mająca za cel przyozdobić postać Maryi (dziś ta sukienka widoczna jest w przedsionku). Na szczęście aktualnie możemy już podziwiać obraz w całej okazałości. Powyżej wyjątkowego dzieła w towarzystwie dwóch aniołów umieszczono wzlatującą gołębice Ducha Świętego. Na samym szczycie widnieje figura Boga Ojca.
OŁTARZE BOCZNE (1636 rok)
Manierystyczne ołtarze boczne wykonane zostały w 1. połowie XVIII wieku. Zdobią je korynckie kolumny, motywy roślinne i figury świętych. Najbardziej wyróżniają się postacie umieszczone w zwieńczeniach ołtarzy. Po prawej stronie jest to postać św. Jana Chrzciciela, a po lewej Jezusa Chrystusa. Warto podkreślić, że ostatnia z figur stoi w otoczeniu dwóch biskupów św. Wojciecha i św. Stanisława.
W ołtarzu po lewej stronie wyróżnia się duży obraz ukazujący scenę ukrzyżowania Jezusa Chrystusa. Dzieło jest wykonane z wyjątkową starannością, a za wzór artyście podobno służyła XVII-wieczna rycina wzorowana na słynnym obrazie P.P. Rubensa. U stóp Ukrzyżowanego znajdują się wiernie odwzorowane mury Jerozolimy. Ołtarz dopełniają obrazy: św. Michała Archanioła (u góry) oraz scena Zwiastowania (w dolnej części, w tzw. predelli).
W prawym ołtarzu w miejscu głównego obrazu znajduję się Św. Anna Samotrzeć, ku której swe rączki wyciąga Jezus spoczywający na rękach Matki Bożej. Św. Anna, jak i wyłaniający się zza niej św. Joachim byli rodzicami Maryi. Pod tą rodzinną sceną (w predelli) znajduję się scena ukazująca pokłon pasterzy przy żłóbku. Powyżej natomiast na koniu umieszczono postać św. Marcina. Ucina on mieczem część swego płaszcza i obdarowuje nią stojącego obok żebraka.
POZOSTAŁE INTERESUJĄCE ELEMENTY
– Krucyfiks z początku XVI wieku umieszczony na belce tęczowej. Krzyż adorowany jest przez postaci aniołów namalowane na ścianie.
– Kamienna chrzcielnica pochodząca z 2. połowy XVII wieku. Nakryta jest kopulastym hełmem z latarnią. Wewnątrz latarni przedstawiono wyrzeźbioną scenę chrztu Chrystusa. Całość nakryto złoconą kopułką, na której umieszczono rzeźbę pelikana karmiącego swoje młode. Jest to symbol pokarmu eucharystycznego.
– Fotel celebransa z XVIII lub XIX wieku, z nogami w kształcie lwich łap, lwimi głowami w oparciach rąk oraz wolutami w zwieńczeniu. Fotel posiada wyścielane siedzisko i oparcie, umieszczony jest w prezbiterium.
– Barokowa ambona pochodząca z 1. połowy XVIII wieku, a także drewniany konfesjonał z XVII lub XVIII wieku.
– Obraz Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny z ok. 1630 roku w przedsionku Kościoła (po lewej stronie).
– Obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem wręczającej różaniec św. Dominikowi i św. Katarzynie Sieneńskiej z XVII wieku w przedsionku Kościoła (po lewej stronie)
– Ściany świątyni, które zdobią polichromie ornamentalne i figuralne z 1893 oraz 1911 roku. Malowidła przedstawiają podobizny 12 apostołów.
– Na suficie nawy przedstawiona jest scena Przemienienia Pańskiego na górze Tabor, nawiązująca do znanego obrazu Rafaela. Z kolei na suficie prezbiterium widnieje Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Ostatnią z wymienionych polichromii otaczają medaliony z tajemnicami różańca św.
Zapraszamy do obejrzenia obszernej fotogalerii z kościoła w Woli Radziszowskiej: https://flic.kr/s/aHBqjzYNiD
INFORMACJE PRAKTYCZNE
Wraz z proboszczem zapraszamy do osobistych odwiedzin w świątyni. Zabytkowy kościółek można zwiedzać w wakacje od czwartku do soboty w godz. 09.00-18.00 oraz w niedziele w godz. 12.00-17.00. Jeśli natomiast macie ochotę przenieść się w czasie i wziąć udział w nabożeństwie w ponad 500-letnim kościele jest taka możliwość. Msza Święta odprawiana jest w sezonie letnim w każdą sobotę o godz. 18.00.
Tekst powstał w oparciu o publikację: „Zabytkowe Kościoły w Gminie Skawina” red. M. Turkawska, Skawina 2016.