25-lecie Teatru MASKA… podróż sentymentalna

Mijający 2022 rok był rokiem posumowań, ale nie ostatniego słowa Teatru Maska. Na ten rok przypada bowiem 25 lat działalności i obecności Teatru Maska, który występował na wielu scenach, ale najbliższa jego sercu jest ta „sokołowa”…  tu wszystko się zaczęło. We wrześniu ’97 roku duet Morawa&Tyrpa zainicjował powstanie Teatru, który pełnoletniość osiągnął kilka lat temu, a ku radości ogółu nadal rozwija się wspaniale jako wielopokoleniowe, cudowne, artystyczne dziecko.

W historii teatru zapisało się przeszło 130 nazwisk aktorów dużych ról i ról epizodycznych – które dla sukcesu spektaklu są na równie ważne. Wśród nich można było poznać typowych artystów dramatycznych i tych, którzy kochają wcielać się w postacie komediowe, w których dają upust swojej twórczej energii. Dzięki temu wachlarzowi charakterów, teatr może mieć tak barwną osobowość. Na przestrzeni 25 lat Maska zrealizowała 64 spektakle, dwa tytuły nie doczekało premier, a dwa z nich „umarły” zaraz po premierowym spektaklu, ale kilka z nich miało żywot kilku sezonów, a niektóre wznawiano przez blisko 10 lat i tylko czekać na sygnał, a wkroczą ponownie na scenę.

W kanonie branych na warsztat lektur najczęściej przewijały się nazwiska twórców teatru absurdu i groteski, wśród nich Ionesco, Witkiewicza, Gombrowicza czy Mrożka. Teatr sięgał do literatury współczesnych dramatopisarzy jak: Paweł Mossakowski, Anna Burzyńska, Doman Nowakowski, Lidia Amejko. Bywało, że za pióro chwytał sam reżyser i powstawały dzieła, jak Lady Makbet, SUSHI czy Oryginałki.

Maska na przestrzeni tego ćwierćwiecza stworzyła nie tylko niezapomniane kreacje aktorskie i wyjątkowe adaptacje sceniczne, ale zrodził też przyjaźnie, które trwale połączyła scena. Przyjaźnie wykroczyły jednak poza nią, pozwalając przeżywać ważne w życiu aktorów wydarzenia, śluby, wesela, narodziny dzieci. To wyjątkowa przygoda, cudownie odciśnięty ślad, który w sercu pozostanie na zawsze, bez względu czy dalej gra się na scenie, czy scena pozostaje w naszych wspomnieniach. Doczekaliśmy się trzech  „mieszanych”, teatralnych małżeństw za sprawą wyjątkowej współpracy pomiędzy Teatrem Maska i Teatrem Między Wierszami.

Poczynania naszych aktorów można podpatrzyć także na srebrnym ekranie, za sprawą udziału aktoróww telewizyjnych paradokumentach, a nawet emocjonującej produkcji o pracy policyjnej grupy operacyjnej do spraw osób zaginionych. Z naszych szeregów wywodzą się wspaniali konferansjerzy prowadzący imprezy i spotkania nie tylko organizowane z ramienia CKiS, ale i innych instytucji czy firm. Nasi aktorzy grają w spektaklach dla dzieci zawodowych teatrów, które ze swymi przedstawieniami występują na scenach całej Polski; biorą udział w różnych projektach artystycznych, nie brak im talentów wokalnych czy tanecznych. Ale tę teatralną pasję, jeśli nie jest sposobem na życie, ciężko pogodzić  z wyzwaniami życia codziennego. Przygotowanie każdego spektaklu to setki godzin pracy, w godzinach wieczornych – nierzadko nocnych, które należy pogodzić z pracą zawodową, czasem zmianową, studiami, maturą, wychowywaniem dzieci… To piękna miłość i pasja, lecz wymagająca niemałych poświęceń. Wiadome, że prawdziwy sukces nie rodzi się łatwo, a o tym, czy spektakl jest jego zwieńczeniem, przekonują nas gorące brawa, ciepłe przyjęcia i zawsze wierna publiczność.

Ten rok jest rokiem wyjątkowym i wartym podsumowań. Z tej okazji w listopadzie do wszystkich aktorów wysłano zaproszenia na Galę z okazji jubileuszu 25-lecia Teatru Maska. Spotkaliśmy się w gronie 80 osób. Dla wszystkich było to wyjątkowe spotkane po latach, pełne wzruszeń, sentymentów i wspomnień. Jak to spotkanie było wyjątkowe przekonuje choćby fakt, że aż trzech aktorów zarezerwowało bilety lotnicze, by dotrzeć do nas z Anglii i Szwecji; ktoś przyjechał z Nowego Targu, ktoś z Warszawy… Maska nie byłaby Maską, gdyby nie zaskoczyła swoich „rodziców”, gdyby weszła na wieczorną galę ot tak sobie. Dzieci zawsze zmawiają się za plecami rodziców, tak było i w tym maskowym przypadku. Aktorzy swoje wieczorowe stroje dopełnili wymyślnymi nakryciami głowy, a niektórymi nie powstydziłby się Royal Ascot. Były małe fascynatory z piórami, wężowe opaski, kapelusze i kapelutki, kaski narciarskie, srebrne rogi, kaski Boba Budowniczego, hełmy strażaka, woalki, korony, kapelusz w kształcie pikantnej czerwonej papryczki, kowbojskie kapelusze, futrzane czapy czy birety.

Był czas na oficjalne otwarcie, prezentację multimedialną z przedstawieniem drogi scenicznej każdego aktora, krótką autoprezentację obecnych na gali aktorów z mini podsumowaniem określenia „czym dla ciebie jest/była Maska”. Była chwila na wręczenie dyplomów i pamiątkowych, jubileuszowych statuetek. Wręczone przez założycieli Teatru Maska słowa uznania otrzymali: Marek Andruszczyszyn, Ramzi Bahlawan, Cecylia Biel (Wyroba), Barbara Bylica, Jurek Chołociński, Kamil Cudejko, Mateusz Droździewicz, Katarzyna Garcia Farbaniec, Joanna Gądek (Malinowska), Piotr Golonka, Katarzyna Jarosz (Pierzchała), Marcelina Jędrzejewska, Joanna Kaim (Kędzierska), Wiktoria Kordys (Zielińska), Tomasz Okarmus, Łukasz Pierożek, Patrycja Polek, Barbara Pyzik (Mioduszewska), Tomasz Stawowy. Oczywiście lista wyróżnionych zawsze budzi niedosyt… chciałoby się więcej, liczniej, ale może przy następnym jubileuszu uda się poszerzyć ten krąg wspaniałych.

Pamiątkowe statuetki z rąk Tomasza Stawowego, Dyrektora Centrum otrzymali maskowi protoplaści – Marta Tyrpa i Andrzej Morawa. Również na ich ręce przedstawiciele teatru złożyli własne okolicznościowe statuetki z indywidualnymi skierowanymi do nich adresami, kwiaty i wspólny obraz, na którym „rodzice” w historycznych strojach widnieją niczym Napoleon i Marysieńka – obraz wart każdej ściany, każdego pomieszczenia. Każdy z aktorów otrzymał okazjonalny t-shirt z jubileuszowym logo Maski, zaprojektowanym przez grafika CKiS Kazimierza Zajdę. Był czas na podziękowania dla Pani Danusi Ławniczek, dobrego ducha teatru, bez którego niejeden spektakl ucierpiałby bez awaryjnego serwisu krawieckiego, dla Krzysztofa Skrzybalskiego, oka dokumentalisty fotograficznego, który u naszego boku kroczy przez wszystkie lata działalności Maski. Były słowa podziękowania dla naszych technicznych – Panów Andrzeja Kajniaka i Stanisława Calika, a także na ręce wszystkich wspaniałych, oddanych „Sokolanek”, które zadbały nie tylko o scenograficzną oprawę sali teatralnej w jubileuszowym wydaniu, ale także przy każdym innym, teatralnym przedsięwzięciu. To był wyjątkowy wieczór, wyjątkowy rok, wyjątkowe 25 lat – wyjątkowy srebrny jubileusz… Kończymy ten rok, kończymy podsumowania, ale nie zaprzestajemy twórczych działań, zakasujemy rękawy i działamy dalej! Bądźcie z nami!

Fotogaleria z jubileuszowej gali -> https://bit.ly/3VI5KhW 

Autor zdjęć: Jarosław Karasiński